Cykloza - choroba centralnego układu nerwowego wywołana zakażeniem wirusem cyklozy.
Cykloza przenosi się pomiędzy ludźmi poprzez bodźce trafiające do wszystkich zmysłów czlowieka w wyniku kontaktu z rowerem. Stwierdzono, że u poszczególnych ludzi wirus cyklozy oddziałuje najintensywniej na pojedyncze zmysły. Przykładowo znane są przypadki zarażenia poprzez zmysł słuchu (np. dźwięk zmienianych przerzutek, skrzypienie łańcucha), węchu (zapach świeżego smaru, starego powietrza spuszczanego z dętki rowerowej), dotyku (świeży lakier na ramie roweru, smar obficie wcierany w skórę), czy wreszcie wzroku (widok roweru w ogóle, czy tylko jego pewnej, szczególnie pożądanej części, jak np. nowych pedałów). Największa ilość zachorowań występuje podczas sezonowych epidemii (tzw. mód) związanych z masowym wykorzystaniem roweru, powodując nieraz ostre objawy uniemożliwiające wykorzystanie pasa drogowego przez innych uczestników ruchu (por. masa krytyczna). Epidemie cyklozy powodują znaczne koszty społeczne (wydatkowanie sporych kwot z budżetów samorządów lokalnych na budowę wydzielonych dróg rowerowych) i niekiedy mają zasięg krajowy czy wręcz światowy, dlatego cykloza wymaga globalnej koordynacji epidemiologicznej.
Cykloza przenosi się pomiędzy ludźmi poprzez bodźce trafiające do wszystkich zmysłów czlowieka w wyniku kontaktu z rowerem. Stwierdzono, że u poszczególnych ludzi wirus cyklozy oddziałuje najintensywniej na pojedyncze zmysły. Przykładowo znane są przypadki zarażenia poprzez zmysł słuchu (np. dźwięk zmienianych przerzutek, skrzypienie łańcucha), węchu (zapach świeżego smaru, starego powietrza spuszczanego z dętki rowerowej), dotyku (świeży lakier na ramie roweru, smar obficie wcierany w skórę), czy wreszcie wzroku (widok roweru w ogóle, czy tylko jego pewnej, szczególnie pożądanej części, jak np. nowych pedałów). Największa ilość zachorowań występuje podczas sezonowych epidemii (tzw. mód) związanych z masowym wykorzystaniem roweru, powodując nieraz ostre objawy uniemożliwiające wykorzystanie pasa drogowego przez innych uczestników ruchu (por. masa krytyczna). Epidemie cyklozy powodują znaczne koszty społeczne (wydatkowanie sporych kwot z budżetów samorządów lokalnych na budowę wydzielonych dróg rowerowych) i niekiedy mają zasięg krajowy czy wręcz światowy, dlatego cykloza wymaga globalnej koordynacji epidemiologicznej.
Czytaj dalej.
W większości przypadków zachorowanie na cyklozę powoduje przynajmniej okresowy zanik zainteresowania innymi formami spędzania czasu, w części przypadków mogą występować powikłania i zdarzają się też przypadki zajeżdżenia roweru, szczególnie o osób młodych, osób starszych i obciążonych innymi, dodatkowymi poważnymi chorobami centralnego układu nerwowego z grupy hobby.
Cykloza (łac.: ciklosis)
ICD-10:
F10 Cykloza wywołana zidentyfikowanym wirusem
F11 Cykloza wywołana niezidentyfikowanym wirusem
grupa F - Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania
Typy wirusa cyklozy
Wirus występuje w 3 odmianach: A, B i C. A i B są przyczyną przewlekłych zachorowań, które mogą osiągnąć rozmiary epidemii, natomiast C powoduje zachorowania o lżejszym przebiegu i nie wywołuje epidemii.
Wirus cyklozy A
Genom wirusa stanowi jednoniciowy RNA, mający 8 segmentów i charakteryzuje się w porównani do innych typów znaczną genetyczną zmiennością związaną z występowaniem mutacji i reasortacji genetycznej. Poszczególne typy mają zwykle zdolność zakażania tylko jednewgo gospodarza. Uważa się, że rezerwuarem wirusa cyklozy A jest płat skroniowy mózgu przechowujący bliżej nieuświadomione przeżycia z dzieciństwa kojarzone z radością, brakiem poczucia czasu, wolnością i nieskrępowanymi podróżami.
Wirus cyklozy A można poddać dalszej klasyfikacji w oparciu o typy białek tworzących otoczkę białkową oraz neuraminidazy. Białka te są Istnieje mnóstwo możliwych kombinacji segmentów genowych, co powoduje istnienie ogromnej różnorodności podtypów tego wirusa.
Obecnie najpowszechniejsze są szczepy wirusa oznaczone jako H1N1 (rowery górskie) oraz H3N2 (rowery miejskie). Poszczególne szczepy oznacza się określając rodzaj, miejsce wyizolowania zarazka, numer próbki, rok oraz typ hemaglutyniny i neuraminidazy np. A/Gdańsk/10/ Orkan 1995 (H3N2) czy B/Pekin/330/Zhou 1921 (H3N4).
Cykloza (łac.: ciklosis)
ICD-10:
F10 Cykloza wywołana zidentyfikowanym wirusem
F11 Cykloza wywołana niezidentyfikowanym wirusem
grupa F - Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania
Typy wirusa cyklozy
Wirus występuje w 3 odmianach: A, B i C. A i B są przyczyną przewlekłych zachorowań, które mogą osiągnąć rozmiary epidemii, natomiast C powoduje zachorowania o lżejszym przebiegu i nie wywołuje epidemii.
Wirus cyklozy A
Genom wirusa stanowi jednoniciowy RNA, mający 8 segmentów i charakteryzuje się w porównani do innych typów znaczną genetyczną zmiennością związaną z występowaniem mutacji i reasortacji genetycznej. Poszczególne typy mają zwykle zdolność zakażania tylko jednewgo gospodarza. Uważa się, że rezerwuarem wirusa cyklozy A jest płat skroniowy mózgu przechowujący bliżej nieuświadomione przeżycia z dzieciństwa kojarzone z radością, brakiem poczucia czasu, wolnością i nieskrępowanymi podróżami.
Wirus cyklozy A można poddać dalszej klasyfikacji w oparciu o typy białek tworzących otoczkę białkową oraz neuraminidazy. Białka te są Istnieje mnóstwo możliwych kombinacji segmentów genowych, co powoduje istnienie ogromnej różnorodności podtypów tego wirusa.
Obecnie najpowszechniejsze są szczepy wirusa oznaczone jako H1N1 (rowery górskie) oraz H3N2 (rowery miejskie). Poszczególne szczepy oznacza się określając rodzaj, miejsce wyizolowania zarazka, numer próbki, rok oraz typ hemaglutyniny i neuraminidazy np. A/Gdańsk/10/ Orkan 1995 (H3N2) czy B/Pekin/330/Zhou 1921 (H3N4).
Chorzy na wirusa A zaczynają inwestować w sprzęt. Pojawia się u nich instynkt dzielenia się radością z jazdy. Jednocześnie zaczynają negować instynkt potrzeby zysku i pracy w imię większego zysku. Zaczynają cenić swój czas wolny i przeznaczać go na zainteresowania związane z rowerem. Choroba przebiega z różnym natężeniem, najczęściej ma jednak przebieg rzutowy. Rzut cyklozy następuje w weekend. Chory traci kontakt z bezpośrednim otoczeniem (zakład pracy, rodzina) i zaczyna przebywać w świecie własnych myśli i szybko przesuwających się krajobrazów. Zostaje wyizolowany z wszechobecnego miejskiego hałasu i smrodu. Synapsy pozbawione naturlanego pobudzenia poddają się działaniu wirusa cyklozy, który atakuje coraz większe obszary centralnego układu nerwowego.
Wirus cyklozy B
Wirus cyklozy B występuje tylko u ludzi wolnych. Genom wirusa składa się z jednoniciowego RNA podzielonego na 8 segmentów. Rodzaj B ma tylko po jednym podtypie HA i NA. Jak wiadomo ludzie wolni są całkowicie nieprzydatni w świecie rządzonym przez tzw. firmy. Podstawowym celem firmy jest osiągnięcie zysku za wszelką cenę, gdzie ceną jest czas pracownika. W efekcie pracownik pracuje nie bardzo wiedząc po co i za ile. Ludzie wolni nie potrzebują nowych podniet ekonomicznych czy konsumpcyjnych. Pojawia się u nich bardzo niepożądane poczucie spełnienia 'tu i teraz', wobec czego zdają się być pozbawieni ambicji awansu i podwyżek. Potrafią się cieszyć czasem wolnym, przeżywać go, nie pragnąc nowych, odpowiedzialnych zadań W rowerze zdają się widzieć narzędzie wyzwolenia, pozwalające zrozumieć po co żyjemy, czym jest czas, jak żyć.
Wirus cyklozy B występuje tylko u ludzi wolnych. Genom wirusa składa się z jednoniciowego RNA podzielonego na 8 segmentów. Rodzaj B ma tylko po jednym podtypie HA i NA. Jak wiadomo ludzie wolni są całkowicie nieprzydatni w świecie rządzonym przez tzw. firmy. Podstawowym celem firmy jest osiągnięcie zysku za wszelką cenę, gdzie ceną jest czas pracownika. W efekcie pracownik pracuje nie bardzo wiedząc po co i za ile. Ludzie wolni nie potrzebują nowych podniet ekonomicznych czy konsumpcyjnych. Pojawia się u nich bardzo niepożądane poczucie spełnienia 'tu i teraz', wobec czego zdają się być pozbawieni ambicji awansu i podwyżek. Potrafią się cieszyć czasem wolnym, przeżywać go, nie pragnąc nowych, odpowiedzialnych zadań W rowerze zdają się widzieć narzędzie wyzwolenia, pozwalające zrozumieć po co żyjemy, czym jest czas, jak żyć.
Spędzanie czasu na rowerze zamiast z ludźmi dyskutującymi o potrzebach materialnych, zatracenie poczucia celu jakim jest wybór miejsca spędzenia urlopu, rozpamiętywanie dróg, których nie ma na mapach, cieszenie się wiatrem i swobodą, to objawy kliniczne wirusa B.
Wirus cyklozy C
Wirus cyklozy C powoduje tylko lekkie infekcje, np. chęć wyprawy raz do roku rowerem na cmentarz i nie powoduje występowania epidemii. W odróżnieniu od typów A i B, jednoniciowy RNA ma tylko 7 segmentów, a cząsteczka wirusa nie posiada białka neuraminidazy, za to jest wyposażona w dodatkowe białko HEF.
Wirus cyklozy C powoduje tylko lekkie infekcje, np. chęć wyprawy raz do roku rowerem na cmentarz i nie powoduje występowania epidemii. W odróżnieniu od typów A i B, jednoniciowy RNA ma tylko 7 segmentów, a cząsteczka wirusa nie posiada białka neuraminidazy, za to jest wyposażona w dodatkowe białko HEF.
Epidemiologia
Duża zmienność genetyczna wirusa cyklozy prowadzi do powstawania co kilkadziesiąt lat bardzo groźnych szczepów, które wywołują pandemie. W XX wieku miały miejsce trzy takie pandemie w latach 1947-1950 (cykloza chinka), 1957 (cykloza holenderka) i 1968 (cykloza dunka). Wirus cyklozy przyczynił się do przemieszczania na krótkch dystansach milionów ludzi i nadania nowego sensu wrażeniom podróży i wolności. Naukowcy przypuszczają, że głównym źródłem nowych szczepów wirusów mogą być nieuświadomione pragnienia czegoś więcej, niż nowy samochód, większe mieszkanie, większy telewizor.
Rodzaj A najczęściej powoduje epidemie i pandemie. Jest to możliwe dzięki zdolności tego wirusa do podlegania skokom antygenowym. Wirus potrafi relatywnie szybko zmieniać strukturę białkową swojej otoczki, dzięki czemu przeciwciała osób, które już raz chorowały na cyklozę nie są w stanie rozpoznać nowego szczepu wirusa jako zagrożenia. Wirusy z rodzaju C zdolne są wyłącznie do przesunięcia antygenowego, co nie pozwala im na tak łatwe zmylenie mechanizmów odpornościowych. Niemniej osoby chore na wirus B uznawane są przez współczesną medycynę za nieuleczalne. W praktyce zaleca się łagodzenie objawów i izolowanie pacjentów poza nawias społeczeństwa.
Cykloza, która bardzo szybko się rozprzestrzenia oraz powoduje epidemie czy pandemie, a chorzy nie reagują na leczenie, nazywana jest supercyklozą. Nie jest to jednak określenie stosowane w medycynie.
Mechanizm zakażenia wirusem cyklozy
Wirus cyklozy penetruje do komórek centralnego układu nerwowego infekując je. W komórkach zachodzi replikacja wirusa i już po 6 godzinach nowe cząsteczki wirusa są uwalniane i mogą zakażać następne komórki.
Historia
Cykloza trapi ludzkość już od ponad stu lat. Opisana została już przez przez pierwszych cyklistów (1861 - Pierre Michaux, konstruktor popularnego Velocipede z napędem na przednie koło). Pierwszy raz pandemię cyklozy zanotowano w wieku XX. Kolejne fale zachorowań na cyklozę pojawiały się, co kilka lat. W wieku XX wystąpiło szereg epidemii cyklozy, oraz jedna pandemia. Najbardziej zjadliwa cykloza pojawiła się po II wojnie światowej w Azji wschodniej. Był to szczep H1N1, który wywołał pandemię choroby nazwanej "cyklozą chinką", trwającą 20 lat. Mniej groźne epidemie zanotowano pod koniec lat 50. oraz dziesięć lat później. Lokalnie cykloza rozprzestrzeniała się w Indiach lub innych rejonach Azji. Rozwój przemysłu petrochemicznego oraz propaganda firm produkujących samochody przyczyniły się do ograniczenia rozwoju cyklozy w latach 80. i 90. XX wieku.
Duża zmienność genetyczna wirusa cyklozy prowadzi do powstawania co kilkadziesiąt lat bardzo groźnych szczepów, które wywołują pandemie. W XX wieku miały miejsce trzy takie pandemie w latach 1947-1950 (cykloza chinka), 1957 (cykloza holenderka) i 1968 (cykloza dunka). Wirus cyklozy przyczynił się do przemieszczania na krótkch dystansach milionów ludzi i nadania nowego sensu wrażeniom podróży i wolności. Naukowcy przypuszczają, że głównym źródłem nowych szczepów wirusów mogą być nieuświadomione pragnienia czegoś więcej, niż nowy samochód, większe mieszkanie, większy telewizor.
Rodzaj A najczęściej powoduje epidemie i pandemie. Jest to możliwe dzięki zdolności tego wirusa do podlegania skokom antygenowym. Wirus potrafi relatywnie szybko zmieniać strukturę białkową swojej otoczki, dzięki czemu przeciwciała osób, które już raz chorowały na cyklozę nie są w stanie rozpoznać nowego szczepu wirusa jako zagrożenia. Wirusy z rodzaju C zdolne są wyłącznie do przesunięcia antygenowego, co nie pozwala im na tak łatwe zmylenie mechanizmów odpornościowych. Niemniej osoby chore na wirus B uznawane są przez współczesną medycynę za nieuleczalne. W praktyce zaleca się łagodzenie objawów i izolowanie pacjentów poza nawias społeczeństwa.
Cykloza, która bardzo szybko się rozprzestrzenia oraz powoduje epidemie czy pandemie, a chorzy nie reagują na leczenie, nazywana jest supercyklozą. Nie jest to jednak określenie stosowane w medycynie.
Mechanizm zakażenia wirusem cyklozy
Wirus cyklozy penetruje do komórek centralnego układu nerwowego infekując je. W komórkach zachodzi replikacja wirusa i już po 6 godzinach nowe cząsteczki wirusa są uwalniane i mogą zakażać następne komórki.
Historia
Cykloza trapi ludzkość już od ponad stu lat. Opisana została już przez przez pierwszych cyklistów (1861 - Pierre Michaux, konstruktor popularnego Velocipede z napędem na przednie koło). Pierwszy raz pandemię cyklozy zanotowano w wieku XX. Kolejne fale zachorowań na cyklozę pojawiały się, co kilka lat. W wieku XX wystąpiło szereg epidemii cyklozy, oraz jedna pandemia. Najbardziej zjadliwa cykloza pojawiła się po II wojnie światowej w Azji wschodniej. Był to szczep H1N1, który wywołał pandemię choroby nazwanej "cyklozą chinką", trwającą 20 lat. Mniej groźne epidemie zanotowano pod koniec lat 50. oraz dziesięć lat później. Lokalnie cykloza rozprzestrzeniała się w Indiach lub innych rejonach Azji. Rozwój przemysłu petrochemicznego oraz propaganda firm produkujących samochody przyczyniły się do ograniczenia rozwoju cyklozy w latach 80. i 90. XX wieku.
Cykloza "chinka" - największa pandemia cyklozy
W latach 1947-1950 przez Azję wschodnią przetoczyły się 3 fale największej i najbardziej zaraźliwej pandemii cyklozy w historii, która zyskała miano cyklozy "chinki". Ocenia się, że pochłonęła ona ponad 400 mln ofiar, więcej niż I wojna światowa. Uwagę zwraca duża jednorodność zachorowań, a przy tym bardzo przewlekły przebieg choroby. Chiński rower jest co prawda zbliżony budową i funkcjonalnością do rowerów produkowanych już znacznie wcześniej w krajach Europy Zachodniej (przede wszystkim w Wielkiej Brytanii), niemniej masowa produkcja i utrzymanie stosunkowo wysokiego standardu wykonania stanowił niemiłą niespodziankę. Brak utwardzonych dróg i wysokie koszty samochodów przyczyniły się do przedłużenia w czasie cyklozy "chinki" a nawet jej rozprzestrzenienie na sąsiednie kraje.
Objawy i przebieg cyklozy
Objawy cyklozy
* szeroki uśmiech
* zadawanie pytań ontologicznych (dokąd teraz, po co, dlaczego)
* bóle pupy
* otarcia w miejscach uznawanych przez pacjentów za intymne
* gwałtowne skoki stężeń endorfin (chormonów szczęścia)
* 'dziki pęd'
* ciekawość świata
* poszukiwania własnej drogi
* niekiedy znaczne osłabienie
* utrata orientacji
Większość pacjentów, którzy zapadną na cyklozę, wraca do zdrowia w ciągu od jednego do dwóch tygodni (w zależności od czasu trwania urlopu i innych życiowych okoliczności). Każdego roku w szeroko rozumianym sezonie letnim 3-6 milionów Polaków (od 10% do 20% populacji) zostaje zarażonych cyklozą. Średnio każdego roku w Polsce konieczna jest obserwacja 114 tys. chorych na cyklozę, a u 6 tys. kończy się ona zrozumieniem sensu życia. Główną przyczyną odnalezienia sensu życia nie jest sama cykloza, ale występujące po niej powikłania. Każdego roku na całym świecie na ich skutek poczucie wolności odzyskue 2 mln ludzi. Większość z tych ludzi jest już na szczęście w wieku emerytalnym (powyżej 65 lat), rzadko młodszych, ale osłabionych przez inne niż cykloza choroby. Cykloza może być też niebezpieczna dla dzieci (małe rowerki, w tym trzykołowe oraz bocznokołowe). W przypadku niewłaściwego leczenia albo jego braku nawet pacjenci w sile wieku mogą spojrzeć na swoje życie z persektywy roweru, wolności, sensu życia.
Powikłania cyklozy
* Powikłania mechaniczne:
o niepotrzebna konserwacja sprawnie działających podzespołów roweru
o zbyt częste czyszczenie łańcucha
o wymiana jeszcze nie zużytych podzespołów
o rozkładanie komponentów mechanicznych wymagających specjalnych narzędzi i umiejętności (suport, a-heady)
o zainicjowanie grup wspierających się w próbach zrozumienia działania skomplikowanych mechanizmów (przerzutka planetarna)
o zakup dużej liczby spejcalistycznych kluczy i narzędzi
* Powikłania finansowe:
o zakup nowego roweru
o wymiana niższych grup osprzętu na wyższe
o śledzenie katalogów z nowym sprzętem
o uczucie niespełnienia po każdej wizycie w sklepie rowerowym
* Powikłania społeczne:
o poświęcanie całej niedzieli na jeżdżenie na rowerze z najczęściej dziwnie wyglądającymi ludźmi, którzy nie należą do rodziny
o analiza stanu technicznego napędu i wagi roweru, nawet na widok skąpo odzianej rowerzystki
o porzucenie pracy na rzecz nieskrępowanej możliwości jeżdżenia na rowerze
o organizowanie grup innych cierpiących na cyklozę w celu wspólnego jeżdżenia na rowerach
o organizowanie zbiorowych przejazdów rowerowych mających charakter demonstracji
o stany euforyczne (poczucie szczęścia) głośno oznajmiane na zebraniach rodzinnych, imieninach znajomych pod wpływem pytań o formy spędzania wolnego czasu
o wzrost świadomości, a co gorsza samoświadomości
* Inne powikłania:
o niechęć do chodzenia
o niechęć do podróżowania samochodami
o dojeżdżanie do pracy na rowerze
o liczenie przebytych kilometrów
o ściganctwo
o kupowanie dużej liczby map
o jeżdżenie zimą, w czasie śnieżyc, oblodzenia, mimo deszczy
o niechęć do zadłużania się na całe życie w imię metrów kwadratowych
o niechęć do zostawania w pracy na nadgodziny, niechęć do pracy w weekendy
o cieszenie się chwilą
* Zespół cyklousprzętowienia - podjęcie pracy w serwisie rowerowym
* Zespół szczęścia absolutnego (nirwana)
Objawy i przebieg cyklozy
Objawy cyklozy
* szeroki uśmiech
* zadawanie pytań ontologicznych (dokąd teraz, po co, dlaczego)
* bóle pupy
* otarcia w miejscach uznawanych przez pacjentów za intymne
* gwałtowne skoki stężeń endorfin (chormonów szczęścia)
* 'dziki pęd'
* ciekawość świata
* poszukiwania własnej drogi
* niekiedy znaczne osłabienie
* utrata orientacji
Większość pacjentów, którzy zapadną na cyklozę, wraca do zdrowia w ciągu od jednego do dwóch tygodni (w zależności od czasu trwania urlopu i innych życiowych okoliczności). Każdego roku w szeroko rozumianym sezonie letnim 3-6 milionów Polaków (od 10% do 20% populacji) zostaje zarażonych cyklozą. Średnio każdego roku w Polsce konieczna jest obserwacja 114 tys. chorych na cyklozę, a u 6 tys. kończy się ona zrozumieniem sensu życia. Główną przyczyną odnalezienia sensu życia nie jest sama cykloza, ale występujące po niej powikłania. Każdego roku na całym świecie na ich skutek poczucie wolności odzyskue 2 mln ludzi. Większość z tych ludzi jest już na szczęście w wieku emerytalnym (powyżej 65 lat), rzadko młodszych, ale osłabionych przez inne niż cykloza choroby. Cykloza może być też niebezpieczna dla dzieci (małe rowerki, w tym trzykołowe oraz bocznokołowe). W przypadku niewłaściwego leczenia albo jego braku nawet pacjenci w sile wieku mogą spojrzeć na swoje życie z persektywy roweru, wolności, sensu życia.
Powikłania cyklozy
* Powikłania mechaniczne:
o niepotrzebna konserwacja sprawnie działających podzespołów roweru
o zbyt częste czyszczenie łańcucha
o wymiana jeszcze nie zużytych podzespołów
o rozkładanie komponentów mechanicznych wymagających specjalnych narzędzi i umiejętności (suport, a-heady)
o zainicjowanie grup wspierających się w próbach zrozumienia działania skomplikowanych mechanizmów (przerzutka planetarna)
o zakup dużej liczby spejcalistycznych kluczy i narzędzi
* Powikłania finansowe:
o zakup nowego roweru
o wymiana niższych grup osprzętu na wyższe
o śledzenie katalogów z nowym sprzętem
o uczucie niespełnienia po każdej wizycie w sklepie rowerowym
* Powikłania społeczne:
o poświęcanie całej niedzieli na jeżdżenie na rowerze z najczęściej dziwnie wyglądającymi ludźmi, którzy nie należą do rodziny
o analiza stanu technicznego napędu i wagi roweru, nawet na widok skąpo odzianej rowerzystki
o porzucenie pracy na rzecz nieskrępowanej możliwości jeżdżenia na rowerze
o organizowanie grup innych cierpiących na cyklozę w celu wspólnego jeżdżenia na rowerach
o organizowanie zbiorowych przejazdów rowerowych mających charakter demonstracji
o stany euforyczne (poczucie szczęścia) głośno oznajmiane na zebraniach rodzinnych, imieninach znajomych pod wpływem pytań o formy spędzania wolnego czasu
o wzrost świadomości, a co gorsza samoświadomości
* Inne powikłania:
o niechęć do chodzenia
o niechęć do podróżowania samochodami
o dojeżdżanie do pracy na rowerze
o liczenie przebytych kilometrów
o ściganctwo
o kupowanie dużej liczby map
o jeżdżenie zimą, w czasie śnieżyc, oblodzenia, mimo deszczy
o niechęć do zadłużania się na całe życie w imię metrów kwadratowych
o niechęć do zostawania w pracy na nadgodziny, niechęć do pracy w weekendy
o cieszenie się chwilą
* Zespół cyklousprzętowienia - podjęcie pracy w serwisie rowerowym
* Zespół szczęścia absolutnego (nirwana)
Leczenie i zapobieganie
Największą korzyść z leczenia można uzyskać kiedy leczenie zostanie zastosowane w czasie pierwszych 24-30 godzin od początku choroby. Najskuteczniejszą formą działań doraźnych są długie zebrania kończące się dla chorego delegacją, nadgodzinami i wmówieniem odpowiedzialności za tzw. zespół lub projekt. Pomaga konieczność pilnych zakupów w związku ze zbliżającymi się imieninami teścia, czyimiś imieninami. Można też wmówić choremu, że co z niego za ojciec, skoro nie może znowu posiedzieć z dziećmi lub co z niego za partner, skoro go gdzieś nosi.
Najskuteczniejszą metodą zapobiegania cyklozie są profilaktyczne przejażdżki samochodem u młodych osobników, w wieku do lat 15. Skuteczność przejażdżek określa się na 75 - 95 procent. Oznacza to, że 75-95 procent osób, którym odpowiednio wcześnie przekazano możliwość pokonywania odległości za pomocą samochodu nie wsiądzie na rower. Niestety, wirusy cyklozy są bardzo różnorodne i łatwo ulegają mutacji tworząc nowe odmiany. Z tego względu należy spędzać czas w samochodzie przez wiele godzin, co roku, w drodze do pracy, z pracy, w weekendy, podczas urlopu, a zwłaszcza w korkach.
Największą korzyść z leczenia można uzyskać kiedy leczenie zostanie zastosowane w czasie pierwszych 24-30 godzin od początku choroby. Najskuteczniejszą formą działań doraźnych są długie zebrania kończące się dla chorego delegacją, nadgodzinami i wmówieniem odpowiedzialności za tzw. zespół lub projekt. Pomaga konieczność pilnych zakupów w związku ze zbliżającymi się imieninami teścia, czyimiś imieninami. Można też wmówić choremu, że co z niego za ojciec, skoro nie może znowu posiedzieć z dziećmi lub co z niego za partner, skoro go gdzieś nosi.
Najskuteczniejszą metodą zapobiegania cyklozie są profilaktyczne przejażdżki samochodem u młodych osobników, w wieku do lat 15. Skuteczność przejażdżek określa się na 75 - 95 procent. Oznacza to, że 75-95 procent osób, którym odpowiednio wcześnie przekazano możliwość pokonywania odległości za pomocą samochodu nie wsiądzie na rower. Niestety, wirusy cyklozy są bardzo różnorodne i łatwo ulegają mutacji tworząc nowe odmiany. Z tego względu należy spędzać czas w samochodzie przez wiele godzin, co roku, w drodze do pracy, z pracy, w weekendy, podczas urlopu, a zwłaszcza w korkach.
Współczesna psychiatria, psychologia, medycyna klasyczna jak i alternatywna nie dysponują praktycznie żadnymi środkami zaradczymi na najcięzszą odmianę Supercyklozy.
Strzeżcie dzieci!!!
Kanał RSS z komentarzami do tego postu.